Borowina kołobrzeska – torf, którego rodowód sięga ok. 10 tys. lat p.n.e. Składa się z obumarłej roślinności bagiennej. To jedna z dwóch, obok solanki, kopalin leczniczych występujących na ternie Kołobrzegu. Obok Bałtyku i zbawienie działającego nadmorskiego klimatu, borowina i solanka to zdecydowanie największe skarby naturalne, którym miasto zawdzięcza sławę kurortu i status uzdrowiska. Właścicielem złóż borowiny jest Uzdrowisko Kołobrzeg S.A. „Czarne złoto” Kołobrzegu dobywane jest w kopalni borowiny, znajdującej się przy drodze krajowej nr 11, przy wyjeździe z miasta w kierunku Koszalina. Wydobycie odbywa się metodą odkrywkową, przy pomocy specjalistycznej koparki.
Przed użyciem w celach leczniczych jest mielona.Kołobrzeska borowina jest wysoko ceniona w medycynie i uznawana za najaktywniejszą w Polsce. Wysyła się ją stąd do wielu uzdrowisk w kraju i zagranicą. Nim zostanie wykorzystana w zabiegu leczniczym, jest podgrzewana do temperatury ok. 40 stopni. Borowina działa na organizm zarówno bezpośrednio jak i pośrednio, chemicznie i fizycznie. Najważniejszą W odpowiedzi właściwością jest jej oddziaływanie termiczna.Kąpiel borowinowa stygnie wolno, dzięki zdolności zatrzymywania ciepła przez torf. Rozgrzana borowina pobudza krwioobieg, działa drażniąco na naskórek, układ nerwowy, działa przeciwzapalnie i bakteriobójczo. Zawarte w niej mikro i makroelementy doskonale wchłaniają organizm. Borowinę stosuje się w postaci kąpieli, zawijania i częściowych okładów. Kołobrzeski skarb leczy reumatyzm, schorzenia narządów ruchu, choroby układu krążenia, ginekologiczne i inne.
